Verhalen delen, die het waard zijn om gedeeld te worden. Soms alleen voor een idee, een inzicht, een verhaal dat je totaal niet had bedacht, je leert kijken op een manier zoals je er niet eerder naar keek. Of gewoon, leuk. Omdat het leven soms tussen alle diepte en zwaarte ook heel lekker luchtig en leuk mag zijn.

Een kleine reminder om (het) kind (in jezelf) te blijven. Of weer aan te wakkeren.

Je laten beseffen dat je níet alleen bent in je diepte, is een van mijn redenen om dit platform te runnen. Blijkbaar ook van de dames van May & June, ze schreven er namelijk een prachtig nummer over.

Geef je leven kleur! Dit gedicht is een ode aan jezelf niet zo serieus nemen. En tegelijkertijd ook weer wel! Want doe waar je hart van gaat zingen. Neem dat ongekend serieus. Leef!

Het gedicht 'Verloren' is er een van de velen die Wendy schreef over afscheid. Voor gemis van iemand die nu 'daar' samen is met andere dierbaren. Voor wanneer je zelf niet tot andere woorden komt of deze woorden simpelweg zo passend voelen. Kleine moeite, groot gebaar!