Dit gedicht is inmiddels een van de klassiekers van Wendy (Raakt). Even simpel als treffend tegelijk. Voor als je even niet goed weet wat je zeggen wil. En het toch zeggen wil. Ik denk aan je.

Sinds dit lotgenootje heeft 'lotgenoten' (wat ik maar suf, slachtofferig and so on vond) ineens een hele fijne lading gekregen. En besefte ik me: het is juist héél fijn. Niks sufs aan. Sterker nog. Er gaan echt deuren open. Harten ook.

Een persoonlijk bericht van Wendy, initiatiefnemer van dit platform: "Het is meer dan rouw dat mij raakt. Het is meer dan poëzie dat mij - mij maakt. Het is meer Wendy dat raakt."

Een eerlijk verhaal over onderdrukking én onmeunig veel liefde. Laten we potdomme niet alles onder tapijten blijven schuiven en zoek elkaar eens op wanneer het schuurt. Houd op zijn minst niet hoog dat het altijd perfect gaat. Waarom zou je dat doen?

"Ik kan het me voorstellen." Zo makkelijk gezegd, zo ongelooflijk nietszeggend. Want je hebt vaak géén idee. En heb je dat wel, spreek dat dan uit. Vraag om verbinding. #workingonit